ROB ZEEGERS: “Ik ging mijn droom achterna.”

Rob Zeegers is webdesigner en ondernemer. Met zijn studievriend Mark van Eijk startte hij Vormkracht10. Hun droom? Samen mooie websites maken. Nu, dertien jaar na hun afstuderen vertelt Rob ons over zijn drijfveren, zijn rol als werkgever en het ondernemerschap. Hij was 16 toen hij op kamers ging. Op zijn 24^e gaf hij zijn baan op voor een vervolgstudie en op zijn 40^e werd hij commercieel directeur van zijn eigen bedrijf. Door het verhaal van Rob te delen, willen we mensen die ook dromen over een eigen bedrijf inspireren en mensen die solliciteren een inkijkje geven het keuzeproces van een werkgever.

“Rond mijn twaalfde wist ik dat ik ontwerper wilde worden. Ik was altijd bezig om voor mijn cassettebandjes mooie covers te maken. Dat vond ik belangrijker dan de muziek die erop stond. Dus toen mijn vader mij vertelde dat dit een baan kon zijn, dacht ik: nou dat wil ik wel!”

Studiekeuze

Na de mavo, op zijn 16^e, ging hij naar het Grafisch Lyceum¹ in Eindhoven om de opleiding tot ontwerper te doen. “Elke schooldag, vanuit een Limburgs dorpje, met het openbaar vervoer naar Eindhoven en terug was onbetaalbaar voor mijn ouders. Mbo-studenten hadden vroeger pas vanaf hun 18^e recht op een ov-kaart, dus ik moest op kamers. Als 16-jarige had ik op kijkavonden geen enkele kans. Maar ik dacht: ik moet hier wél zijn!” Dus zetten zijn ouders een advertentie in de lokale krant waarna hij bij een ouder echtpaar op zolder kwam te wonen. “Ik kende niemand in Eindhoven, behalve mijn klasgenoten. Als mbo-student maakte je in die tijd moeilijk nieuwe vrienden. Je moest overal 18 voor zijn of op het hbo of de universiteit studeren. Mijn klasgenoten woonden nog bij hun ouders en hadden daar al vrienden. Om me te vermaken ging ik na het eten vaak naar de bioscoop om een aantal films te zien. Het was een eenzame tijd, dus toen ik klaar was dacht ik: ‘en nou ga ik werken! Daar heb ik zin in!’”

Droombaan uitgedacht

“Ik ben bij verschillende bedrijven ontwerper geweest en na drie jaar wist ik dat ik dit niet wilde. Vooral om hoe bazen met mij omgingen. Daarom wilde ik mijn eigen bedrijf hebben. Ik wilde het zelf doen en dan zou ik anders voor mijn personeel zijn. Dát werd mijn drive. Dus toen heb ik alles opgezegd, ook de auto van de zaak. Ik dacht: ik ga mijn droom achterna.”

“Ik ben naar de HAN in Arnhem gegaan om communicatie en multimedia² te studeren. Daar heb ik alsnog een onvergetelijke studietijd gehad.” Dankzij de vooropleiding en zijn werkervaring verliep de studie op rolletjes. “Op de allereerste dag zat ik toevallig naast Mark. Dat klikte zo goed dat we vervolgens alle studieopdrachten samen hebben gemaakt. In het tweede jaar kwamen we erachter dat we allebei dezelfde droom hadden.” Mark wilde developer worden, een technische websitebouwer. Dat matchte perfect met Rob die nu webdesign studeerde. Nadat ze de stage - ieder voor zich - hadden afgerond, studeerden ze samen af op het opzetten van een eigen bedrijf. “Nadat we geslaagd waren, maakten we eerst wat kleine websites voor opdrachtgevers om uit te proberen hoe dat verliep. Na een half jaar besloten we om onze droom waar te maken. Vormkracht10 is dus ontstaan uit een afstudeeropdracht.”

Persoonlijke drijfveren en positionering van het bedrijf

Rob en Mark zijn beiden creatief en hebben het lef om nieuwe technieken toe te passen. Ze besloten daarom om zich te onderscheiden met vernieuwing en kwaliteit. “Wij waren, en dat zijn we nog steeds, ondernemers met een drive. Wij willen geen standaardpakketten verkopen.”

Na drie jaar waren de opdrachten zo groot dat ze de eerste developers moesten aannemen. Daardoor kregen de heren er nieuwe taken en verantwoordelijkheden bij. “We moesten medewerkers gaan aansturen, evaluatiegesprekken voeren en pitchen om onze developers aan het werk te houden. Mark managede alle interne zaken. Ik ging klantgesprekken voeren en bleef alle ontwerpen maken. Zo kwam ik erachter dat ik ‘mooie websites ontwerpen’ het allerleukste vind om te doen, maar uiteindelijk ging dat wringen. Ik had een dubbele baan. We konden toen natuurlijk iemand aannemen om de klantgesprekken te voeren. Toch besloten we dat ik dat ging doen, voor de lange termijn en de stabiliteit van het bedrijf vonden we dat beter. Ik moest dus iemand gaan zoeken die mijn ontwerpwerk zou overnemen.” De selectie van een ontwerper werd een lange, persoonlijke struggle. “Maar nu ik mij helemaal kan richten op klantgesprekken, kom ik erachter dat ik het werk als commercieel directeur ook heel leuk vind.”

Bewegelijk landschap

“Doordat we ons richten op innovatie en daarin ook voorop willen lopen, zitten we in een bewegelijk landschap³. Wij reserveren daarom ongeveer 20% van de tijd om met nieuwe ontwikkelingen en technieken bezig te zijn. Dat is soms minder winstgevend, want af en toe gaat een test helemaal fout of duurt een project twee keer zo lang. Tóch blijven we het zo doen, want op deze manier blijven wij technisch voorop lopen. Klanten kiezen ons erop uit. Ik geloof dat als je met passie en liefde je werk doet en je jouw klanten tevreden houdt, dat zich dat rondpraat. Wij willen dat klanten over ons praten.”

“Ook de vormgeving van websites innoveert razendsnel. Denk maar eens aan de groeiende variatie van apparaten waar één website op moet werken of aan het visueel invoegen van AI-toepassingen. Dat moet op een intuïtieve en mooie manier ontworpen worden. Daar moet je in mee blijven gaan, anders word je ingehaald. Doordat ontwerpen ontzettend in ontwikkeling is, is mijn senioriteit helemaal geen sterk punt. Ik moest dus een jong en fris iemand vinden om mij te vervangen.”

Werving en selectie

“Alle developers die bij ons werken, hebben bij ons op de deur geklopt om hoe wij de dingen doen. Dat is het allerfijnste. Eén keer moesten we op korte termijn een developer hebben. Toen hebben we een recruiter een flinke fee betaald voor een developer die gewoon een baan zocht. Deze was na twee maanden al weg omdat het niet matchte. Dat was een duur grapje, dus dat gaan we niet meer doen.”

Terwijl de developers aan de deur klopten, was het vinden van een ontwerper een ander verhaal. “Ik had twaalf jaar lang alles zelf ontworpen en vond het heel ingewikkeld om iemand te vinden die dat kan overnemen. Ik ben een gevoelsmens. Als ik ontwerp, maak ik keuzes op basis van gevoel tot het af is. Zo zocht ik ook naar mijn vervanger. Ik zag wel dat Mark gewoon developers aannam, maar dat is minder persoonlijk. De ontwerpers die solliciteerden, zag ik mijn werk niet overnemen. Ondertussen had ik echt te veel werk en werd mijn handtekening in de ontwerpstijl steeds herkenbaarder. Hoe langer ik uitstelde, hoe moeilijker het werd om iemand te vinden die in mijn stijl werkt. Dat vond ik essentieel omdat klanten ook om de vormgeving voor ons kiezen. Ik vond het heel moeilijk om los te laten wat ik in al die jaren had opgebouwd.”

“Uiteindelijk duurde het 5 jaar tot ik een vervanger vond. Al die tijd hadden we de vacature op de website staan en hebben we sollicitatiegesprekken gevoerd, maar steeds durfde ik het niet aan. Tot voor kort dus, toen Djanilla reageerde. Het werk dat zij opstuurde zag er zo goed uit. Een ontwerper kan zijn potentie en stijl laten zien in het portfolio. Dat geeft meteen een goed beeld. Daarna is natuurlijk de vraag: hoelang heeft degene erover gedaan? Iemand kan iets heel moois maken, maar als hij daar drie weken over doet en in de offerte is daar maar 10 uur voor berekend, is er geen match. Een ontwerper moet dus iets moois kunnen maken, binnen een bepaalde tijd.” Bij Djanilla viel alle twijfel weg.

Het team is bijna een vriendengroep

Rob heeft zijn ontwerptaken overgedragen, maar moet Djanilla nog wel inwerken. “Ik blijf goed opletten dat ze ruimte heeft om te ontwikkelen. Toen ik zelf bij bazen werkte, heb ik daarmee hele negatieve ervaringen opgedaan. Met mijn eigen bedrijf wil ik laten zien, hoe het óók kan. Mark en ik willen een zo plat mogelijke organisatie. Iedereen moet zich vrij voelen om een mening te geven. Als team kijken we samen vooruit. Wat zijn de pluspunten? Wat ging er mis en hoe kunnen we hieruit groeien? We zijn bijna een vriendengroep die mooie dingen maakt. Wij willen dat medewerkers lang bij ons blijven. Nu thuiswerken normaler is geworden - om maar iets te noemen - kunnen we medewerkers nog meer werkgeluk bieden. Mijn eigen leven is verrijkt sinds ik thuis en op kantoor werk. Het is mooi dat we deze vrijheid aan iedereen kunnen bieden.”

Met veel plezier mooie dingen maken

“Uiteindelijk gaat het voor ons om drie dingen: werkgeluk, de lange termijn en doen waar je energie van krijgt. Met veel plezier mooie dingen maken, dan komt de rest vanzelf. Als je met liefde en passie je werk doet en je gaat daar vol voor, dan loont dat. Daar geloof ik echt in.”

Noten

1. Er bestaan verschillende opleidingen tot vormgever/ ontwerper. De opleiding die Rob deed was in Eindhoven. Hier zijn de opleidingen verdeeld in vier clusters, namelijk Vormgeven & Ambacht, Ruimtelijk Vormgeven, Vormgeven Media & Technologie, Beeld & Geluid
2. Er bestaan verschillende opleidingen voor Communicatie en Multimedia. Rob ging naar de HAN: Communication & Multimedia Design (cmd) HBO voltijd | HAN
3. De ICT-sector ontwikkelt snel en heeft heel veel verschillende beroepen. Heb je interesse, maar wil je geen ontwerper worden? Kijk dan eens in het overzicht van beroepen in Sector ICT van de NationaleBeroepengids.nl Het beroep developer staat er ook tussen.